Wie ben je en waarom heb je gekozen voor het onderwijs?
Ik ben Myrthe Meurders. Ik ben dagvoorzitter en gespreksleider op (onderwijs)congressen. Daarnaast help ik als procesbegeleider schoolteams/-organisaties bij de vraag welk gedrag nodig is om een meer samenwerkingsgerichte en professionele cultuur te krijgen.
Met onderwijs krijgt iedereen te maken, een groot deel van je leven. Iedereen kent het, heeft er ervaring mee. Zelf vaak later ook weer, als vader of moeder. De één heeft wat meer positieve ervaringen dan de ander, dat wel. Mijn schooltijd was vooral gezellig, maar dat was eerlijk gezegd niet dankzij, maar ondanks de school. Daar zit ook een deel van mijn motivatie. Ik wil graag bijdragen aan het vergroten van de impact en invloed van een docent op de leerling/student. Dat draagt bij aan het werkplezier voor de docent en de zin van en in school door de leerling/student.
Wat zie je aan kansenongelijkheid in het onderwijs?
De beeldvorming tussen de schoolniveaus. Het VMBO en mbo worden nog te vaak gezien en gevoeld als minder. Je hebt ‘maar’ vmbo-advies etc. Wat doet dat met het zelfbeeld van leerlingen, hun zelfwaardering en geloof in succesvol zijn? Dat is al een start die oneerlijk is vergeleken met een leerling die naar havo of vwo gaat. Want daar leeft dat negatieve beeld niet.
Wat zou kansengelijkheid in het onderwijs kunnen bevorderen?
Een gelijke waardering van deze niveaus. Dat het niet de mindere opleidingen en beroepen zijn. Sterker nog, ook de coronacrisis heeft weer duidelijk gemaakt dat we als maatschappij draaien op deze grote groep praktisch opgeleide mensen, zoals in de zorg. Het gesprek over succes gaat vaak over cijfers, geld, status. Er ligt een kans om het gesprek veel meer te laten gaan over diversiteit, ambacht, vakmanschap, passie, talent, doorzettingsvermogen, creativiteit, medemenselijkheid enz.
Voorbeeldfiguren/ambassadeurs verzamelen die deze schoolsectoren positief in het licht zetten kan bijvoorbeeld een manier zijn. Dat zal ook bijdrage aan de interne trots. Ik heb er geen onderzoek naar gedaan hoor, maar daar ligt denk ik ook een kans. Als de docenten én leerlingen/studenten zelf ook met meer trots praten over hun school en opleiding, dan straalt dat naar buiten toe. Het imago verander positief en dat doet ook weer iets met het (zelf)beeld van deze groep leerlingen/studenten.
Wat zou je je jongere zelf willen meegeven?
“People will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel” – Maya Angelou
Uiteindelijk gaat succes hierover vind ik. En daarin zijn we allemaal gelijk, ongeacht je taal, opleiding of waar je wieg stond: je hebt elke dag de kans iemand het gevoel te geven dat hij/zij/hen ertoe doet en geliefd is.
