Meet Anne Mieke // Lid Raad van Toezicht // mbo

Wie ben je en waarom heb je gekozen voor het onderwijs?

Ik ben Anne Mieke Eggenkamp en naast dat ik Lid van de Raad van Toezicht ben, ben ik partner van Caracta, business innovation, educator leadership & learning (inter)nationale ScaleUps, lecturer creative intelligence and leadership Comenius Leergangen. Ik zie mijzelf als een generalist, met een breed, divers portefeuille van werkzaamheden waarin creativiteit, leiderschap en leren centraal staan.

Na jaren als ontwerper en ondernemer gewerkt te hebben, vond ik het tijd om mijn kennis en ervaring nog directer in te zetten in het onderwijs. Ik heb naast mijn eigen bedrijf altijd lesgegeven aan studenten op kunstacademies. Daar leerde ik veel over de persoonlijke uitdagingen van studenten, als ook obstakels (en weerstand) binnen onderwijsorganisaties om dingen anders te kunnen doen. Toen ik gevraagd werd om in het College van Design Academy Eindhoven te komen zag ik dat als een kans om aan dit soort vraagstukken te werken. Ik heb dit tot 10 jaar geleden met veel plezier gedaan en nog steeds vind ik onderwijs één van de meest zingevende zaken in het leven.

Wat zie je aan kansenongelijkheid in het onderwijs?

 Vanuit mijn diverse rollen als adviseur, spreker en toezichthouder heb ik met het onderwerp te maken. Weliswaar niet direct in het mbo-onderwijs. Maar 1 aspect van kansenongelijkheid is wat mij betreft de waardering voor ‘anders zijn, anders leren’. Andere dingen kunnen dan de norm vraagt. Wanneer ben je slim? Wanneer ben je creatief? Goed kunnen leren zit nog steeds in een ouderwets frame van beoordelen op gewenste output. Denken met je hoofd is beter dan denken met je handen? Ik zie veel jongeren en studenten die niet passen in het bestaande onderwijs. En vanuit een negatieve gedachte en insteek keuzes maken voor onderwijsniveaus en onderwijstypes. In plaats van de positieve insteek: Dit kan ik en hier wil ik beter in worden. Ik doe een project met Andrey Grekhov (bekend als Drosha), een bekende HipHop-danser over het opzetten van ander onderwijs voor Urban Culture talenten. Breakdancers, Hiphoppers, Graffiti Artist, Spoken Word Poets etc. die allemaal een misfit zijn, maar super talentvol in iets. En vervolgens zien we in coronatijd en nu op de arbeidsmarkt dat zowel mensen die in de creatieve industrie/cultuur werken als mensen die een vak, een ambacht hebben in die sector het enorm zwaar hebben. Terwijl dit juist een samenleving tot een rijke, waardevolle leefomgeving maakt.

Wat zou kansengelijkheid in het onderwijs kunnen bevorderen?

 Door al vroeg in het onderwijssysteem (PO) meer aandacht te hebben voor de talenten en kwaliteiten van het kind. En niet te veel op wat het nog niet kan. En dat kan ook een (nieuwe, vreemde) taal zijn. Dus meer vanuit het perspectief van het kind en zijn kwaliteiten laten leren. Drijfveren en motivatie voor ontwikkeling en leren zijn nieuwsgierigheid, ontdekken en inzetten van creativiteit, en de intrinsieke motivatie om dingen te proberen, eigen te maken en er beter in te worden. Daar komt vertrouwen, plezier en trots uit voort. En de wil om meer te leren. Dus meer kansen creëren voor anders leren.

Wat zou je je jongere zelf willen meegeven?

“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan” – Pipi Langkous